In order of disappearance

Lees hier de column die Lucas de Waard over zijn bijzondere ervaring schreef. Deze verscheen in ons magazine 'BLVRD Vandaag' editie 1. 

Met zeven anderen sta je aan de rand van de stad. Op je koptelefoon hoor je een stem, die je de vertrouwde wereld uit gidst. Kijk nog één keer naar de anderen. Want je zult je eigen weg gaan, all alone. Uiteindelijk kom je op een locatie die je beschutting biedt. Of is dat geruststellende schijn?

In order of disappearance van theatermaker Bart van de Woestijne [1991] is een oefening in alleen zijn. Stap voor stap verlaat je de buitenwereld, om een binnenwereld te verkennen. Die van jezelf.

Of antwoorden daar voor het oprapen liggen, is de vraag. Want in welk gezelschap verkeer je als je alleen met jezelf bent? Is het aangenaam? Verrassend? Of beland je in een eindeloos vacuüm en los je langzaam op? En meer dan een p.s.: hoe zou het eigenlijk met die zeven anderen zijn? In order of disappearance onderzoekt het paradoxale idee dat onze eenzaamheid ons met elkaar kan verbinden.

Afgelopen maart noodzaakten coronamaatregelen de afgelasting van fysieke presentaties op Festival Cement. In het kader van Afzender Boulevard kan het publiek alsnog live deze voorstelling beleven.

P.S. Niet geschikt voor mensen met claustrofobie. 
Buiten de algemene COVID-19-richtlijnen geldt hier het volgende: deze voorstelling is deels een wandeling waarbij te allen tijde 1,5 meter afstand gehouden kan worden. Daarnaast zullen alle contactpunten volgens richtlijnen worden schoongemaakt.

Credits
Regie & concept:  Bart van de Woestijne 
Dramaturgie:  Maarten Bos 
Scenografie:  Sofie Doeland 
Productie:  Eline Elbersen & Lysanne van Esch
Geluidsontwerp:  Wessel Schrik 
Spel:  Casper Nusselder 
Techniek:  Daan Westendorp 
Tekst:  Bart van de Woestijne 
Co-productie:  Over het IJ Festival, Festival Cement 
Artistieke begeleiding:  Alexandra Broeder 
Fotograaf:  Guillaume Amat 
Met dank aan:  Breg Pels Rijcken, Muhamed Stranjac