Salut Copain
Dounia Mahammed |
Wat is thuis? Je bovenkamer, waar een kacheltje brandt? Of de cel van een psychiatrische inrichting? Beide, voor Daniil Charms [1905-1942], de grootste absurdistische schrijver van Rusland. Zijn schedel gloeide van scheppingsdrift, maar hij stierf in een gesticht nadat Stalin hem krankzinnig had laten verklaren.
In de ijzersterke theatermonoloog Salut Copain vertelt de Vlaams-Algerijnse theatermaker Dounia Mahammed [Brussel, 1990] over haar eigen overpeinzingen, geïnspireerd door de teksten van Charms. Maximaal benut ze de taal om het alledaagse te omsingelen, tot het capituleert en zijn eigenaardigheid erkent. Dounia filosofeert, droomt en bevraagt en schippert tussen vertwijfeling en verbazing. Een sterke voorstelling – vijf sterren in de Theaterkrant – over het belang om het vreemde vreemd te durven laten zijn.
spel: Dounia Mahammed
