22 juli 2021
Drie stedelijke festivals die vanwege corona buitenspel kwamen te staan – Bosch Parade, November Music en Festival Cement – komen deze zomer op Boulevard logeren. Stapelbedden! Nachtelijke kussengevechten! Alleen al Cement biedt tien voorstellingen, concerten en installaties.
Door: Eric Alink | Foto credit: Karin Jonkers
Leonie Clement, artistiek leider van Festival Cement, is tamelijk onverstoorbaar. Maar in lente 2020 veroorzaakte de pandemie barsten in haar kalmte. Cement, het zuidelijke festival dat jonge podiumkunstenaars nadrukkelijk in het licht zet, moest worden afgelast. Vloeken, zuchten en overeind krabbelen:
“Halsoverkop hebben we een online editie opgezet. Spannend, leerzaam. Maar afgelopen voorjaar was het weer hetzelfde liedje. Toen hebben we besloten de zomer af te wachten.”
Geduld loont. Onder de noemer Expeditie Cement trekken jonge makers de komende weken langs Brabantse podia. Het grootste kampement is Boulevard, waar maar liefst tien Cement-producties spelen. Leonie:
“Het voelt heel gastvrij. Alsof je bij een broer of zus gaat logeren en zonder vragen iets uit de koelkast mag pakken.”
Spinninglestheater
Per definitie verdient elke voorstelling van Festival Cement troffelgerommel. Altijd verrassend en nieuw. Toch een keuze: Oxygen Debt is een filosofische spinningles in de Willem Twee Concertzaal. Een onvermoeibare fitnesscoach motiveert de bezoeker/deelnemer om fysiek en vooral mentaal alles uit zichzelf te halen. Sportkleding en volle bidon zijn aanbevolen. Maker is Bart van de Woestijne, die een fascinatie voor jagende harten en vergankelijkheid heeft. Hij is bekend van onder meer De Rechtszaak tegen de dood en [op Boulevard 2020] In order of disappearance.
A MA ZON EN en La Loba
A MA ZON EN van theatermaker Marijn Graven is een erotisch rouwritueel, waarbij je op velerlei wijze de diepte in gaat. Plaats van handeling: de ondergrondse parkeergarage aan de Hekellaan.
Tot op het bot gaan ook Timo Tembuyser en Hélène Vrijdag. Letterlijk: hun La Loba is een fascinerend operaduet boven gevonden beenderen. Een compositie waarin m/v, mens/dier, tenor/sopraan met elkaar vervloeien.
Hiphop, ZL Gerritje en thuistheater
Dansen in en om de Cementkuip: choreografe Sabine Molenaar slaat het vaste fundament onder je voeten vandaan in Transmute, haar eerste groepswerk. Choreograaf en danser Evangelos Biskas V is al evenmin een betonvlechter. Zijn In Between is een solo vol wendbaarheid, dankzij overgave aan eigen nachtdromen, intuïtie en instincten. Een mix van experimentele hiphop en hedendaagse dans.
Onmiskenbaar Bosch is de muziektheatervoorstelling Zoete Lieve Gerritje. De twee vrouwelijke makers van Teletext – beiden geen Bosschenaar – doen verslag van hun naspeuringen naar Gerritje, de mysterieuze vrouw die al eeuwen wordt bezongen.
Wie zijn versufte zintuigen na ruim een jaar pandemie op scherp wil zetten, is bij White Noise van Tamar Blom [mede-grondlegger van performancecollectief Wild Vlees] en Gerjan Piksen aan het beste adres. Stap maar binnen, die witverlichte tunnel. Een installatie die je twaalf minuten onderdompeling in chaos biedt.
Eén maker kun je via Boulevard bij je thuis uitnodigen: Menzo Kircz. Een tafel, minimaal twee deelnemers en nieuwsgierigheid volstaan. Onduidelijke correspondenties, is de verrukkelijke titel van Menzo’s kleine theatervoorstelling. Met ogenschijnlijk onbeduidende voorwerpen – van houten roerstokje tot flessendop – brengt hij een ode aan speelsheid, verdwaalwerelden en taal.
