Het leven behapbaar maken. Dat doen we door het ontwikkelen van structuren. Door tussen de hordes door te manoeuvreren, en ons als drenkelingen aan reddingsboeien vast te klampen aan regeltjes en moraal. We doen allemaal ons best er kaas van te maken, maar vergeten onderweg naar de eerlijkheid van onze lichamen te luisteren. Wat als we onze gedachten, onze afwegingen konden dempen, om een andere staat van zijn te ervaren? Door het moderne lijf te deconstrueren en te bewegen vanuit impulsen, zoekt mimecollectief VegeLijf met Primordial naar het strategieloze lijf. In een performance met twee dansers in een vergroeide sculptuur, laat het gezelschap zien hoe een lijf los van ingesleten structuren zou kunnen bewegen.