We zien een naakt lichaam. Maar het heeft geen hoofd, en ook geen armen en geen benen. We zien een lijf. Hard, bruut, stoffelijk, ongemakkelijk en onbezield. Tot het begint te bewegen. Langzaam. Pas nu wordt het soepel, komt het los van zijn massiviteit. In zijn trage beweeglijkheid wordt het kwetsbaar. Onder de glimmende huid zien we de knopen van de ruggengraat bewegen en voelen we het vlees.

Bosse Provoost, masterstudent aan het KASK - School of Arts Gent en klasgenoot Kobe Chielens vormen samen een duo. Voor Moore Bacon! lieten zij zich inspireren door beeldhouwer Henry Moore, in wiens Reclining Figures het zoeken naar de grens tussen lichaam en landschap voelbaar is. Ook Francis Bacon gold als inspiratiebron, die in zijn schilderijen het lichaam laat botsen met verf. In Moore Bacon! wordt het publiek geconfronteerd met zijn eindigheid maar worden we vooral op het verkeerde been gezet.

Moore Bacon won dit jaar de IYMA-Award én Het Debuut Award op het ITs festival in Amsterdam: “De performance daagt het menselijke lichaam dusdanig uit dat het lijkt te ontsnappen aan zijn fysieke beperkingen. We werden gegrepen door de pure eenvoud van het idee dat zich gedurende de voorstelling toch steeds verder ontwikkelt. Moore Bacon is een buitengewone ontmoeting tussen beeldende kunst en theater”. (uit het juryverslag)

Let op! In de voorstelling wordt gebruik gemaakt van stroboscopisch licht.

Regie: Bosse Provoost
Spel: Kobe Chielens
Dramaturgisch advies: Bauke Lievens
Techniek: Abel Provoost, Geert Belpeame
Met dank aan: BUDA Kortrijk, De Grote Post Oostende, De Werf Brugge, Chantal Pollier, Geert Belpaeme, Koenraad Vandersyppe